ข่มท้อง หมายถึง ก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.
ก. ทําพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ.
(ปาก) ก. รังแก.
[-เหง] ก. ใช้กําลังรังแกแกล้งทําความเดือดร้อนให้ผู้อื่น.
ก. รังแกเบียดเบียน.
[ขะหฺมงโกฺรย] ดู มงโกรย (๑).
[ขะหฺมม] ก. เชยชม, คลึงเคล้า.
[ขะหฺมวด] ก. บิดม้วนแล้วขอดให้เป็นปม, โดยปริยายหมายความว่า ย่นย่อข้อความทิ้งท้ายไว้ให้คิด. น. ลักษณนามเรียกของที่ขมวดอย่างนั้น เช่น หัวหอม ๔ ขมวด.